اتفاق بر اصل توسل
عموم امت اسلامی بر اصل جواز توسل و اتخاذوسیله نزد خداوند متعال اتفاق نظر دارند و اختلاف در نحوه و کیفیت آن است، به این صورتکه وهابیان برخی از اقسام توسل را جایز ندانسته و بدعت میدانند.ابو انس علی بن حسین ابولوز» از وهابیانمعاصر در کتاب التوسل، اقسامه و احکامه» میگوید:
وقد اتفق جمهور علماء اهل السنة و الجماعةعلی شرعیة التوسل، و استدلوا علی ذلک بالآیات و الأحادیث الصحیحة؛ فقد ذکر الله عزوجلالوسیلة بلفظها الخاص فی موضعین من کتابه العزیز، قال تعالی: أُولئِکَ الَّذِینَ یَدْعُونَیَبْتَغُونَ إِلی رَبِّهِمُ الْوَسِیلَةَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ (1)، وقال تعالی: یا أَیُّهَاالَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ(2).
وامّا الأحادیث فقد روی البخاری فی صحیحهعن جابر قال: قال رسول الله (ص) : (من قال حین یسمع النداء: اللّهم ربّ هذه الدعوةالتامة و الصلاة القائمة، آت محمّداً الوسیلة و الفضیلة، و ابعثه اللّهم مقاماً محموداًالذی وعدته، حلّت له شفاعتی یوم القیامة) .(3)
وفی صحیح مسلم عن عبدالله بن عمرو بن العاصقال: قال رسولالله (ص) : (إذا سمعتم المؤذن فقولوا مثل مایقول، ثم صلّوا عَلَی، فانّهمن صلّی علی صلاة صلّی الله علیه بها عشراً، ثم سلوا الله لی الوسیلة؛ فانّها منزلةفی الجنة لاتنبغی إلاّ لعبد من عبادالله، و ارجو ان ا أنا هو، فمن سأل لی الوسیلةحلّت له الشفاعة) . (4)و الوسیلة لرسول الله (ص) هی الدرجة العالیة الرفیعة.(5)
جمهور علمای اهل سنت و جماعت بر مشروعیتتوسل اتفاق نظر دارند و بر آن بر آیات و احادیث صحیح استناد کردهاند؛ زیرا خدای عزوجلوسیله را به لفظ خاص در کتاب عزیزش دوبار ذکر کرده یکی در آیه کسانی را که آنان (بهعنوانمعبود) میخوانند، خودشان وسیلهای (برای تقرّب) به پروردگارشان میجویند، وسیلهایهرچه نزدیکتر. . .» و دیگر آیه ای کسانی که ایمان آوردهاید! از (مخالفت فرمان) خدابپرهیزید؛ و وسیلهای برای تقرّب به او بجویید. . .» .
و اما احادیث، پس بخاری در صحیحش از جابرنقل کرده که رسول خدا (ص) فرمود: هر کس هنگامی که ندا را میشنود بگوید: بارخدایا!ای پروردگار این دعوت تام و دعای پابرجا! ! به محمّد مقام وسیله و فضیلت عنایت فرماو او را به مقام محمودی که وعده فرمودی برسان، هرکس چنین بگوید شفاعت من در روز قیامتشامل حال او میگردد.
و در صحیح مسلم از عبدالله بن عمرو بن عاصنقل شده که رسولخدا (ص) فرمود: هرگاه صدای مؤذّن را شنیدید، مثل کلام او را تکرارکنید، آنگاه بر من درود فرستید؛ چرا که هرگاه کسی بر من درود فرستد خداوند به ازایآن ده درود بر او خواهد فرستاد. آنگاه از خداوند برای من تقاضای وسیله کنید؛ چرا کهآن منزلتی است در بهشت که تنها برای بندهای از بندگان خدا سزاوار است، و امیدوارمکه من آن بنده باشم، و هرکس وسیله را برای من بخواهد شفاعت شامل حالش خواهد شد و وسیلهبرای پیامبر (ص) همان درجه و مقام عالی و رفیع است.
وی همچنین میگوید:
ولا خلاف بین العلماء فی مشروعیة التوسل،ولکن الخلاف فی کیفیة التوسل. .
بین علما در مشروعیت توسل اختلافی نیست،بلکه اختلاف در کیفیت آن است. . .
1- اسراء: ۵٧.
2- مائده: ٣۵.
3- صحیح بخاری، رقم ۶١۴.
4- صحیح مسلم، رقم ٣٨۴.
5- التوسل، اقسامه و احکامه، ص۶.
سی و نهمین سال پیروزی انقلاب اسلامی
قال ,وسیله ,ص ,الله ,توسل ,فی ,بر من ,حلّت له ,صحیح مسلم ,عبدالله بن ,من درود
درباره این سایت